zaterdag 25 juni 2011

Achternaam van kinderen van ongehuwde moeders (2)

Sommige ongehuwde moeders geven de achternaam van de natuurlijke vader aan hun kind, maar trouwen later met een andere man, hetgeen tot complicaties bij de naamgeving van dat kind kan leiden.

Johanna Magdalena Althuijsen bevalt op 18 mei 1827 te Alphen en Riel van een zoon, aan wie zij de naam geeft Willem Francus Roosen. Ene meneer Roosen zal dus wel de vader van het kind zijn geweest:

Johanna Magdalena trouwt op 10 april 1835 te Chaam met Henricus Teuwen. Hij erkent haar voorechtelijk kind als het zijne. Probleem is: hoe heette het kind bij de geboorte? De ambtenaar houdt het op Willem Francus Roosen Althuijsen, als we de huwelijksakte moeten geloven:






















Sinds het huwelijk heet het kind dus Willem Francus Roosen Teuwen. Willem trouwt als Willem Francus Roosen Teeuwen (met twee e' s) op 9 april 1853 te Terheijden met Willemijna van den Heuvel:




























Een andere variant van naamgeving doet zich voor te Geertruidenberg, als op 3 augustus 1819 Helena van Ardenne bevalt van een dochter, aan wie zij de naam Cornelia Helena Koene geeft. Ene meneer Koene zal dus wel de natuurlijke vader zijn geweest:






Helena trouwt als Lena van Ardenne op 13 maart 1823 te Geertruidenberg met Gijsbert Bataav Deckers. Hij erkent bij dat huwelijk het voorechtelijk kind van zijn echtgenote, dat dan Cornelia Helena wordt genoemd. Over het weglaten van de achternaam Koene wordt met geen woord gerept:











Sinds 13 maart 1823 gaat Cornelia Helena dus door het leven als Cornelia Helena Deckers, althans dat was de bedoeling. Zij trouwt op 3 februari 1843 te Capelle met Martinus Vos. Door een schrijffout in het extract van haar geboorteakte, dat zij bij haar huwelijk moest overleggen, gaat zij sindsdien door het leven als Cornelia Helena Dekkers.






2 opmerkingen:

Maarten van der Meer zei

Ik zag een keer een geval - de exacte namen weet ik helaas niet meer, ik zal het nog eens opzoeken - van een ongehuwde mevrouw Pietersen die haar zoon inschreef met de voornamen Jan de Vries, zijn achternaam was uiteraard Pietersen. Een tijdje later trouwde ze met een meneer De Vries, waarschijnlijk de vader, en het kind werd erkend.

Het kind heette sindsdien Jan de Vries de Vries. Althans, dat is op basis van de wet de enige mogelijke conclusie. De achternaam veranderde na de erkenning en van een voornaamswijziging blijkt niets.

Theo van Herwijnen zei

Maarten,

Ik ben zeer benieuwd naar deze variant. Binnenkort meer op dit blog, waarbij de achternaam van de moeder gewoon achter de naam van het kind wordt gevoegd, waardoor het oneigenlijk ontstaan van een samengestelde achternaam voor de hand had gelegen. Gelukkig ging het om een meisje ...