Op 30 mei 2007 was er een studiedag van KVAN in Musis Sacrum in Arnhem. Bij die gelegenheid woonde ik een presentatie bij van Christian van de Ven (werkzaam als hoofd dienstverlening bij het Brabants Historisch Informatie Centrum), die de geïnteresseerden liet zien wat er in de afgelopen jaren is gebeurd op het internet t.a.v. gebruikers van archieven. De opkomst van bulletinboards, nieuwsgroepen en van daaruit geïnspireerde hulpwebsites met handleidingen, woordenlijsten, bronnenpublicaties e.d.
Hij gaf onder meer een helder overzicht van een ontwikkeling die zich voor het grootste deel onttrok aan het gezichtsveld van de archiefdiensten. Pas in de laatste jaren zijn enkele archiefdiensten actief geworden bij dergelijke initiatieven of zijn die weg verder opgegaan door hun bronnen digitaal ter beschikking te stellen.
Inmiddels is het bovenstaande voor vele genealogen gemeengoed geworden. Zij weten elkaar te vinden en helpen elkaar verder.
De techniek holt ondertussen verder en heeft nieuwe toepassingen mogelijk gemaakt. Één daarvan is Second Life (SL), een virtuele wereld waar je gratis aan deel kunt nemen. Er is een heel scala aan mogelijkheden om daar bezig te zijn. Je bent in staat om jezelf helemaal opnieuw vorm te geven, letterlijk, en uit te dossen in de meest extravagante materialen. Deze virtuele wereld is inmiddels door vele miljoenen mensen bezocht en een groot aantal daarvan komt er regelmatig terug om tijd door te brengen, mensen te ontmoeten, te experimenteren etc.
Christian is daar ook actief als (een van de weinige) archivaris en heeft inmiddels een netwerk opgebouwd met voornamelijk bibliothecarissen. De bibliothecarissen (voornamelijk uit de Angelsaksische wereld) zijn daar al langer actief en hebben pleinen opgezet waar ze mensen ontvangen die vragen hebben. Dat kunnen vragen zijn over SL, maar ook over andere onderwerpen in het echte leven (real life (RL)).
Christian is daar actief om te ontdekken of een virtuele wereld voor archieven een plaats is om aan dienstverlening te doen en hoe je dat dan zou moeten organiseren. In dit geval is hij voorloper, in die zin dat er weliswaar veel Nederlanders actief zijn in SL, maar nog niet de archiefbezoeker als zodanig. Het is niet denkbeeldig dat dit soort virtuele werelden in de toekomst, voor de generatie die er mee gaat opgroeien, een waardevolle aanvulling wordt op het echte leven. Als de klanten van archiefdiensten daar een deel van hun leven gaan doorbrengen is het logisch dat ze daar ook vragen gaan stellen of onderzoeken willen starten of vlottrekken door contact te zoeken met mensen of instellingen die hen verder kunnen helpen.
Christian houdt zijn bevindingen niet geheim maar publiceert er regelmatig over in zijn weblog
De Digitale Archivaris.
