175 jaar Brandweerkazerne in Goirle

Kazerne aan de Kerkstraat

De brandweerkazerne in Goirle bestaat 175 jaar. Daarom houdt de brandweer op zondag 2 juni 2013 van 12.00 tot 16.00 uur open huis. Iedereen is welkom om een kijkje te komen nemen in en rondom de kazerne aan de Kerkstraat 14 te Goirle (link).

175 jaar is zeer lang geleden, het begin van de brandpreventie begint met de bouw van een brandspuithuis in 1838 ! Om tijdig branden te kunnen blussen waren er op verschillende plaatsen brandkuilen gegraven zoals bij Abcoven, Bakertand en De Mortel. Branden braken met enige regelmaat uit zoals die uit juni 1849 als gevolg van blikseminslag in drie huizen in de Bergstraat. Het gemeentehuis brandde in 1918 geheel tot de grond af.  Een groot deel van het archief ging hiermee verloren. In 1933 stond een smokkelauto in brand. De Tweede Wereldoorlog neemt een bijzondere plaats in. Een geallieerde bommenwerper stortte neer op Huis ter Loo, alleen de schuur kon gered worden door de Goirlese brandweer. Op de Regte Heide woedde met enige regelmaat brand(jes).

Bluswerkzaamheden Huis Ter Loo

De geschiedenis van de brandweer van Goirle en Riel is in 2000 op schrift gesteld door Thijs Kemmeren, Norbert de Vries en Piet Wiercx van de Heemkundige Kring De Vyer Heertganghen. Een aanrader voor wie interesse heeft in de brandbestrijding. Van het verleden zal aanstaande zondag ook veel van te zien zijn in de vorm van historisch brandmateriaal.

Ons materiaal op reis naar Friesland

Tot eind oktober 2013 zijn werken uit onze collectie te zien in een Fries museum, enkele kilometers ten noorden van Leeuwarden. Dekema State in Jelsum toont werk van de Friese schilder Johannes Elsinga (1893-1969), die onder andere in Moergestel werkte. Centraal in de expositie staan de tekeningen die hij in de jaren 1924-1927 publiceerde in de Leeuwarder Courant, onder de titel ‘Schetsen uit het leven’. Elsinga tekende in rake, eenvoudige lijnen scenes uit het dagelijks leven die hij in Leeuwarden en in de provincie Friesland tegenkwam.

Maar daarnaast zijn tekeningen te zien uit het begin van Elsingas schilders-loopbaan. Hij maakte ze tijdens zijn diensttijd in de jaren 1914-1916 in Moersgestel. Elsingas tekentalent werd opgemerkt door zijn commandant die hem in de gelegenheid stelde tekenlessen te volgen. De tekeningen uit zijn beginperiode komen uit onze collectie.

Yvonne Welings blogde al eerder over Elsingas werk, ten tijde van deze bijzondere aanwinst.

Logement Snels in Koningswei

Het logeren kostte slechts 50 cent per nacht, warm eten 35 cent. Het logement werd aangeprezen met  Prima bedden en Frissche kamers. Het logement A.J. Snels was gehuisvest aan de Anna Paulownastraat in de wijk Koningswei. Koningswei behoort tot de verdwenen stadsgezichten van Tilburg. De volkswoningen zijn afgebroken. Berry van Oudheusden stelde in 2011, 50 jaar na de afbraak, een boek samen over de verdwenen "Waai".

Vanaf 1 februari 1926 was aan de Anna Paulownastraat 48 het 'Burger Logement en Kosthuis' van de familie Snels gehuisvest. Het logement kreeg later de naam 'De Magneet'. De letters A.J. van Snels staan voor Adrianus Johannes, geboren te Goirle op 23 oktober 1885, A.J. Snels was gehuwd met Anne (Johanna Engelina) Janssen, geboren te Diessen op 6 maart 1885.

Jaarlijks vierde het echtpaar carnaval, nog traditioneel verkleed als boer en boerin. De wijk stond bekend voor de gastvrijheid, gezelligheid en saamhorigheidsgevoel. Er waren meerdere logementen zoals van Van Hest in dezelfde Anna Paulownastraat.

In december 1958 overleed pensionhouder Snels. Zijn vrouw Anneke zette de zaak voort. Ze hielp ook altijd mee bij de Maartenskapel. Slechts vier jaar later in 1962 moest ze de panden  verkopen aan de gemeente Tilburg vanwege het verbeteringsplan "Doorbraak en sanering Koningswei". In november 1964 werd de laatste mis gevierd in de Maartenskapel.




Anneke Snels-Janssen verhuisde naar de Klaverstraat. Een nieuwe huisgenoot vond ze in de persoon van Tin Hua Lin, geboren in China. In1975 vierde Anneke Snels haar 90ste verjaardag. Als de Koningswei er toen nog zou geweest, zou het een gigantisch feest zijn geweest.

Het Regionaal Archief Tilburg nam onlangs een fotoboek op in de collectie over logement Snels. De foto's geven een uniek inzicht in het volksleven dat zich er ooit afspeelde.


Link naar bijdrage over de Koningswei.
Link naar bijdrage over de Schouwburg in je achtertuin.

De ene notaris is de andere niet

De logische manier van nummering van notariële akten is dat de akten per jaar worden genummerd en dat er dus aan het begin van ieder jaar met aktenummer 1 wordt begonnen.

Daar hebben sommige notarissen anders over gedacht. Enkele notarissen hebben de door hen verleden akten doorlopend genummerd. Dat is bijvoorbeeld het geval bij notaris F.J. Hartong van Ark te Raamsdonk (notaris van 1918-1935), notaris P.A.M. LeMaire te Gilze (notaris van 1906-1915) en notaris A.E.A. Goltstein van Herkenburg te Oosterhout (notaris van 1858-1893). Je vraagt je af wat voor andere mogelijkheden er zijn voor aktenummering. Dat blijken er twee te zijn. Sommige notarissen beginnen om de paar jaar met aktenummer 1.

Notaris J.I.H. Hoeben te Terheijden (notaris van 1850-1857) begint in de jaren 1850, 1851 en 1852 ieder jaar met aktenummer 1, de akten uit 1853 en 1854 sluiten qua nummering echter aan op die van 1852 en van 1855-1857 begint hij ieder jaar weer met akte 1. Notaris C. Bolsius te Oisterwijk (notaris van 1808-1833) houdt er een vergelijkbaar systeem van aktenummering op na.  Hij begint in 1811 met aktenummer 1, nummert de akten doorlopend tot en met 1814, begint in de jaren 1815-1819 telkens met aktenummer 1 en de nummering van de akten uit 1820 sluit aan op die van 1819. In 1821 begint hij weer met aktenummer 1 en nummert de akten doorlopend tot en met 1824. In 1825 begint hij wederom met aktenummer 1 en de akten uit 1826-1833 worden vervolgens doorlopend genummerd.

De kroon qua onlogische aktenummering spant notaris Adriaan Jacob van Alphen te Dongen (notaris van 1814-1835).

Hij begint zoals verwacht met aktenummer 1 in 1814. Er wordt een doorlopende nummering door hem gebruikt tot ergens in 1818. De akte van 3 februari 1818 is genummerd 164, de daaropvolgende akte van 25 februari 1818 is genummerd 1! Wat zou daar de reden van kunnen zijn?

Je denkt dan dat de notaris pas in februari 1818 in de gaten kreeg dat er een nieuw jaar was begonnen en dus ijlings met aktenummer 1 is begonnen.

Vreemd is dan wel dat in latere jaren de invoer van aktenummer 1 telkens op andere tijdstippen plaatsheeft , in 1823 op 16 april, in 1825 op 6 oktober, in 1827 op 15 september, in 1830 op 9 januari , in 1832 op 14 september en in 1834 op 20 maart.

Of daar een mij niet bekende logica achter steekt, vermeldt de historie helaas niet.

  

De cookies zijn op

In oktober 2012 was-i er ineens: de cookiemelding op onze website. We legden uit waarom we die hadden, kregen veel reacties van gebruikers (logisch, want héél gebruikersvriendelijk was de melding niet....), maar we voldeden wel aan de wettelijke regels van de cookiewet.

Het was moeilijk om de klachten over alle cookiemeldingen te negeren. Surfen op internet werd soms echt lastig gemaakt, bij ons bleef een kleine melding op het scherm staan, die niet weg te klikken was. Het meten van het aantal mensen dat onze website bezocht, werd onmogelijk, de statistieken kelderden.
We hebben goed nieuws: de cookiewet verandert en onze melding wordt zo snel mogelijk van de website verwijderd.




Vanaf dat moment krijgen nieuwe bezoekers geen vraag voor het accepteren van cookies en bezoekers die al gereageerd hebben op de melding zijn af van het zwarte blokje.

De koektrommel is leeg en daar zijn we deze keer heel blij mee!

Raar maar waar

Raar maar waar

In een overlijdensakte hoort het tijdstip van overlijden vermeld te worden. De vraag is: hoe nauwkeurig is dat tijdstip vermeld? Een onderzoek in het overlijdensregister van Tilburg van 1956 leerde het volgende. Als je de 1037 overlijdensakten mag geloven, overleden in 1956 in Tilburg de meeste mensen op het hele uur, het halve uur of om kwart vóór of om kwart over het uur. In nog geen 10 % van de gevallen overlijdt iemand om 5,10,20,25 etc tot 55 minuten over het uur en dan valt op, dat er meer mensen op vijftig minuten over het uur overlijden (16) dan om 25 minuten over het uur (5). Je zou verwachten dat het tijdstip van overlijden (op 5 minuten nauwkeurig) normaal over het uur is verdeeld. In twee gevallen overlijden mensen om 2 minuten over het uur, maar ik vermoed dat het hier om schrijffouten gaat (uren en minuten zijn verwisseld):

Conclusie: Het vermelde tijdstip van overlijden in een overlijdensakte dient met een flinke korrel zout genomen te worden.

En er is nog meer aan de hand met het overlijdensregister van Tilburg van 1956. Het gaat om twee gevallen van aangifte van overlijden van doodgeboren kinderen, die na beschikkingen van de arrondissementsrechtbank van Breda zijn doorgehaald.

De eerste akte betreft het doodgeboren kind van Johannes Carolus Adrianus van Dijk en Anna Adriana Haans dat op 8 oktober 1956 om 7 uur 50 minuten is geboren. De vader van het kind heeft nog op dezelfde dag aangifte gedaan:

Blijkens beschikking van de arrondissementsrechtbank te Breda van 7 december 1956 is deze akte op 11 februari 1957 doorgehaald. Hoe men erachter gekomen is, dat de akte doorgehaald moest worden, is niet bekend en daar zullen we ook niet snel achter komen, omdat de archieven van de rechtbank nog niet openbaar zijn.

De tweede akte betreft het doodgeboren kind van Adrianus Boudewijns en Antonia Maria Petronella Bergmans dat op 25 juni 1956 om drie uur nul minuten is geboren. Ook deze akte is bij beschikking van de arrondissementsrechtbank doorgehaald:

Maar hier is meer aan de hand: De volgende akte in het overlijdensregister vermeldt dat op 25 juni 1956 om 12 uur nul minuten is overleden: Antonetta Gerarda Godefrida Boudewijns, oud negen uur, geboren te Dongen(!), dochter van dezelfde ouders als het genoemde doodgeboren kind:

Hier is het duidelijk dat er iets niets klopte: het is biologisch niet mogelijk, dat eenzelfde moeder op 25 juni 1956 te Dongen om 3 uur bevalt van een levend geboren kind en op dezelfde dag op hetzelfde tijdstip te Tilburg van een doodgeboren kind.  Als er geen doorhaling had plaatsgevonden, zou het volgende gebeurd kunnen zijn. Mevrouw Boudewijns bevalt in Dongen van een levend geboren kind, er doen zich complicaties voor bij de geboorte en moeder en kind worden zeer snel naar het ziekenhuis in Tilburg vervoerd. Enkele uren na aankomst in Tilburg overlijdt het kind en bevalt de moeder van een doodgeboren kind. Dan zou er sprake zijn geweest van een tweeling waarvan het ene kind in Dongen is geboren en het andere in Tilburg. Dat zou in theorie mogelijk zijn geweest, het tijdstip van geboorte van de beide kinderen kan dan niet hetzelfde zijn geweest, maar dat valt te verklaren door aan te nemen dat de vermelde overlijdenstijdstippen niet juist zijn.

De akte van het doodgeboren kind is echter wél doorgehaald. De beide akten zijn in ieder geval na elkaar ingeschreven, maar er valt niet na te gaan, of de vader de beide aangiften gelijktijdig heeft gedaan, er staan nl. geen tijdstippen van aangifte in de akte. Pas vier maanden na de aangifte is men er achter gekomen dat er ten onrechte aangifte is gedaan van de geboorte van een doodgeboren kind. Ook hier luidt de vraag: hoe is men erachter gekomen, dat er een foutieve aangifte heeft plaatsgehad?

Een kijkje bij een restauratieatelier

Strijkboutje voor papier

Donderdag 16 mei opende restauratieatelier De Tiendschuur in Tilburg de deuren voor het publiek. Van 10.00 uur 's morgens tot 20.30 uur 's avonds kon iedereen die geïnteresseerd was een kijkje komen nemen bij het werk dan zij doen.

In een restauratieatelier worden oude documenten geconserveerd, beschadigde schilderijen gerestaureerd, wordt papier met inktvraat behandeld, kapotte boekbanden vakkundig gerepareerd, vuil geworden werken schoon gemaakt, worden gaten in papier gedicht en perkamenten, gevouwen documenten gevlakt. Specialistisch werk, waar specialistische apparaten en kennis voor nodig zijn.

Scannen van foto's

In Nederland zijn er niet veel van dergelijke gespecialiseerde bedrijven. Regionaal Archief Tilburg kan blij zijn met dit atelier zo dicht in de buurt. De Tiendschuur voert regelmatig restauratiewerk voor ons uit. Tijdens de open dag was er toevallig divers materiaal te zien uit onze collectie. Zo werden foto's uit onze collectie gescand (want dat doen ze ook!), was een glasnegatief te zien dat via hen schoongemaakt is, werd getoond hoe papieren documenten van een dikke laag vuil ontdaan werden en werd uitgelegd hoe charters gevlakt worden en zegels gerestaureerd. Bijzonder was het minieme strijkboutje (300 graden heet!) om vouwtjes uit papier te strijken.

Bewerkt glasnegatief uit onze collectie

Aanvezelen in een bad

Spectaculair was de demonstratie van het aanvezelen van papier. Als argeloze bezoeker schrik je van het bijna brute geweld dat een oud beschreven document wordt aangedaan, onder watergezet, filter erop, lijmpasta erover, met enorme snelheid wordt het water weggezogen, filter verwijderd en wordt daarna het papier met liefde bedekt met Japans vloeipapier. Dat wordt aangedrukt, geperst, gedroogd en een dag later heeft het kwetsbare papier een nieuw leven gekregen.

Japans vloeipapier

Veel van de vrijwilligers van ons archief namen een kijkje. Voor hen was het leerzaam om de processen van restauratie van dichtbij te zien. Zij zien wekelijks kwetsbaar archiefmateriaal, of al gedigitaliseerd materiaal. De tussenstappen waren vaak onbekend. Heel goed dat ze de kans kregen dit werk van dichtbij te bekijken en zo weer meer kennis te hebben van het werk in en om een archief.

1863-2013 Tilburg en Spoorwegen 150 jaar een paar

We kunnen het ons bijna niet meer voorstellen, niet met de trein reizen. Toch is het relatief nog niet zo lang geleden dat het eerste spoorwegtraject tussen Breda en Tilburg in gebruik werd genomen. Op 1 oktober 1863 werd het traject geopend en een paar jaar later is ook de (locomotieven)werkplaats geopend, ook wel D'n Atelier genoemd.  In 1881 werd het traject naar 's-Hertogenbosch in gebruik genomen. En nu nog zijn er uitbreidingsplannen in de maak, wellicht dat dit jaar een begin wordt gemaakt met het treinvervoer naar Berkel-Enschot (link) ?

In oktober 1988 werd het feit dat Tilburg 125 jaar geleden was aangesloten op het spoorwegnet,  uitgebreid herdacht met een reis met een authentieke stoomtrein van Breda via Gilze en Rijen naar Tilburg. Niet de minste personen namen zitting in het comité van aanbeveling, van de toenmalige minister van Verkeer en Waterstaat Nelie Smit-Kroes tot professor Harry van den Eerenbeemt. De organisatie was in handen van de stichting Tilburg, 125 jaar stad aan het spoor.

Nu precies 150 jaar na de opening van het eerste spoorwegtraject van Breda naar Tilburg heeft Ben van der Veer, oud-vicevoorzitter van de stichting, op schrift gesteld hoe de reis op 1 oktober 1988 is verlopen.  De reis startte net als in 1863 in Breda. Genodigden zoals de loco-burgemeester van Breda Sandberg en oud-burgemeester Letschert nemen plaats in de stoomtrein. Op het station Gilze-Rijen wordt de trein muzikaal verwelkomd door de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia. Na 125 jaar is de burgemeester nog steeds opgetogen over feit dat niet Oosterhout maar Gilze en Rijen op het traject werd aangesloten. De zwaan-kleef-aan trein rijdt verder naar Tilburg. Daar wordt zij opgewacht door de Nieuwe Koinklijke Harmonie en de drie Tilburgse gilden. Daarna gaat het gezelschap in optocht achter de gilden aan richting stadhuis.

Het archief van de stichting mochten we reeds in het jaar 2000 ontvangen. Van de rit met de stoomtrein in 1988 is naast een verslag ook een film gemaakt en vele foto's. Ook de film staat online en de foto's uit 1988 worden gedigitaliseerd. Dat alles om u in dit jubeljaar 2013 kennis te laten nemen van de spoorwegactiviteiten (1)50 jaar geleden. 

De Godshuizen en 800 jaar stad Geertruidenberg

 In 1213 verleende graaf Willem I stadsrechten aan Geertruidenberg. 800 jaar geleden dus! Dit feit wordt dit jaar in Hollands oudste stad uitbundig gevierd. Talloze activiteiten, voornamelijk op historisch gebied, vinden er plaats. Op 27 april jongstleden maakte de Stichting Stedelijke Godshuizen een gebaar naar de gemeente en haar inwoners.

In de vroege middag werden er drie vlaggen (van de stad, de provincie en 800 jaar stad) aan de brug tussen Geertruidenberg en Raamsdonksveer gehesen. In haar toespraak nodigde burgemeester Willemijn van Hees de inwoners aan beide zijden van de Donge uit om “over de brug te komen”.

Zoals ook bij voorgaande stadsfeesten, voelt de Godshuizen in Geertruidenberg zich nauw betrokken bij de viering van 800 jaar stad. In dit herdenkingsjaar wil het bestuur (College van Regenten) van de Godshuizen de indrukwekkende geschiedenis van haar instelling laten zien met een permanente expositie. De huidige instelling kende vroeger benamingen als Gast- en Heilige-Geesthuis en het Oude Vrouwen- en Mannenhuis. Het Weeshuis is ruim een eeuw in haar bezit geweest.










In samenspraak met het bestuur, Regionaal Archief Tilburg en een plaatselijke fotograaf is er een fraai resultaat tot stand gekomen. In de tuin van de Godshuizen aan de Gasthuisring werden op 27 april door de burgemeester negen informatiepanelen onthuld. Hiermee is in een notendop de geschiedenis van deze, uit de Middeleeuwen daterende, instelling toegankelijk gemaakt. De tuin met expositie is vrij toegankelijk en elke dag tot zonsondergang te bezichtigen.

tekst en foto's: Arjan van Loon

59 jaar getrouwd, dat moet gevierd worden

Normaal gesproken wordt een 59-jarige bruiloft niet gevierd, maar dat was in Oosterhout in 1888 anders. Op 5 juni 1829 trouwden te Oosterhout: Philippus Ebertus Tempelaers, gedoopt Oosterhout 21 januari 1809 en Barbara Besems, gedoopt Oosterhout 13 oktober 1807:

Als het echtpaar bijna 59 jaar getrouwd is, meldt het Nieuwsblad voor het Kanton Oosterhout (hierna te noemen het Kanton) van zondag 6 mei 1888 het volgende: 20 Mei aanstaande hopen de echtelieden PHILIPPUS HUBERTUS TEMPELAARS en BARBARA BEZEMS, wonende aan de Voorheide alhier, omriongd van tal van kinderen, klein- en achterkleinkinderen den dag te herdenken waarop zij vóór 60 Jaren door het huwelijk werden vereenigd. Niettegenstaande hun hoogen leeftijd (beiden zijn 81 jaren oud) verricht de man nog geregeld zijn arbeid, terwijl de vrouw zich nog steeds met de taak van het huishouden belast. Wij hopen dat dit jubilé voor de krasse oudjes een feestdag zal zijn, die in den laatsten stond van hun werkzaam leven, eene blijde herinnering zal achterlaten, waartoe onze gegoede stadgenooten voorzeker het hunne wel zullen bijdragen.

En de diamanten bruiloft is op zondag 20 mei 1888 ruim een jaar te vroeg gevierd, zoals genoemd weekblad van donderdag 24 mei 1888 ons meldt: Zondag jl. hadden de echtelieden Philippus Hubertus Tempelaars en Barbara Bezems, waarvan wij bereids melding maakten, het zeldzame voorrecht hunne 60-jarige echtvereeniging te mogen herdenken ....

Beide echtelieden hebben het genoegen mogen smaken om ook de 65-jarige bruiloft te vieren en dat huwelijksjubileum heeft wél op de juiste dag plaatsgevonden. In het Kanton van 27 mei 1894 stond de volgende advertentie: Den 5den Juni a.s. hopen de echtelieden Philippus Ebertus Tempelaars geb. 21 Jan. 1809 en Barbara Besems geb 13 Oct. 1807 hunne 65-jarige bruiloft te vieren... Enige buurtgenoten starten een geldinzamelingsaktie voor het echtpaar (zie het Kanton van 31 mei en 3 juni 1894).

Het Kanton van 7 juni 1894 vermeldt het volgende: Dinsdag jl. herdachten de echtelieden Philippus Ebertus Tempelaars en Barbara Bezems hunne 65-jarige echtvereeniging. Des morgens reden de stokoude jubilarissen in een sierlijk rijtuig naar de Parochiale Hoofdkerk alwaar een H. Mis van dankbaarheid werd opgedragen ....  

Het Kanton van 10 juni 1894 weet te melden, dat de geldinzamelingsaktie een bedrag van f 291, 35 heeft opgebracht.

Het echtpaar Tempelaars-Besems heeft de 67-jarige bruiloft nog mogen beleven, geen record, maar wel uiterst zeldzaam in de 19e eeuw. Op 11 februari 1897 overleed Philippus Ebertus Tempelaaars te Oosterhout oud 88 jaar:

Het Kanton van 14 februari 1897 vermeldt naar aanleiding hiervan: Na eene echtvereeniging van bijna 70 jaren, overleed alhier in het gasthuis P.E. Tempelaars, in den ouderdom van 88 jaren. Zijn weduwe Barbara Besems overleed op 10 november 1899 te Oosterhout, oud 92 jaar:

Merkwaardig genoeg verschijnt naar aanleiding hiervan in het Kanton van 12 november 1899 het volgende bericht: Heden overleed alhier in het Gasthuis de 92-jarige Barbara Bezems, huisvrouw van Ph. Tempelaars. Dit echtpaar had het voorrecht eenige jaren geleden zijn 62 1/2 jarige echtvereeniging te vieren. Men was blijkbaar vergeten dat het echtpaar 65 jaar getrouwd is geweest. 

Fuji in Tilburg en Tilburg in Japan

In mei 2005 brachten de Tilburgse burgemeester Ruud Vreeman en wethouder van Economische zaken Hans Janssen een werkbezoek aan Fuji  Photo film Ltd. Japan,  Deze foto is genomen in Minamiashigara, waar de hoofdvestiging is van Fuji. Tilburg onderhoudt vriendschapsbanden met deze zusterstad.

In 1982 vestigde Fuji zich op het bedrijventerrein Vossenberg West Tilburg. Tilburg is de enige fabriek van Fuji in Europa en de fabriek zorgt voor veel werkgelegenheid. Burgemeester Gerrit Brokx wist in 1990 ook de Japanese School naar Tilburg te halen.


In 2005, het jaar dat de foto werd gemaakt, werkten er 1.200 personen. Naast fotopapier en inktjetpapier produceert Fuji sinds 1991 offsetplaten, in 2006 uitgebreid met digitale offsetplaten.
Aanleiding voor het werkbezoek was de ingrijpende reorganisatie van Fuji in 2005. Besloten werd de productie van filmrolletjes te herschikken. Burgemeester Vreeman werd uitgenodigd om hierover van gedachten te komen wisselen.

De productie van digitale offsetplaten en het opdoeken van de fotorolletjes bleek een goede strategische keuze te zijn. Het Tilburg Research Laboratorium (TBL) werkt voortdurend aan nieuwe producten. Werd in het jaar 2006 nog verlies geleden, in 2008 werd weer winst geboekt, dit keer door de productie van bling bling fotopapier.

De naam is inmiddels gewijzigd FUJIFILM Manufacturing Europe B.V en met ongeveer 850 werknemers is Fuji nog steeds een van de grootste industriële werkgevers van Midden Brabant.

Humor op z’n Brabants

Deze maand organiseert Heemkundekring Tilborch een programma met de bekende schrijver-verteller-zanger Cor Swanenberg. Samen met accordeonist Henk Verhagen brengt hij eigen liedjes en conferences in het Brabants dialect. Humor is een belangrijk onderdeel hiervan. Hoe uit zich dat? Waar gaan de grappen zoal over? Kom luisteren en en de humor ervaren.
Swanenberg publiceerde een groot aantal boeken, waarvan een aantal samen met zijn zoon Jos (hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg). Verder kennen we hem als samensteller van de Brabantse Spreukenkalender.

De avond wordt gehouden op 16 mei 2013 en start om 20.00 uur in Café - restaurant “Boerke Mutsaers”, Vijverlaan 2 in Tilburg .
Iedereen (ook niet leden van de Heemkundekring) is van harte uitgenodigd om te komen luisteren. Misschien voor niet leden een mooie gelegenheid om eens kennis te maken met deze kring.
Entree niet leden: € 4.- (inclusief koffie).
Voor treinreizigers: Boerke Mutsaers is gelegen op een steenworp afstand van treinstation Tilburg-Universiteit.

Documenten Coba Pulskens online

Van Francoise van der Steen-Pulskens ontving het Archief waardevolle documenten van verzetsheldin Coba Pulskens. Het Brabants Dagblad berichtte zaterdag 4 mei 2013 uitgebreid over de schenking (link).

Tante Coba was de peettante van Francoise Pulskens. Francoise woonde als meisje vlak in de buurt en ging  vaak in het huis aan de Diepenstraat spelen. Het huis is afgebroken. Tante Coba was een vriendelijke en hartelijke vrouw. Van tante Coba mocht veel meer dan thuis, zo mocht de puzzel blijven ‘staan’.  Ze leek voor niets en niemand bang. Midden in de oorlog kwam ze haar tante Coba tegen op de kermis met aan iedere arm een Joodse onderduikster. De deur aan de Diepenstraat was nooit op slot. Haar tante Coba is en blijft een begrip in Tilburg. Echter het verlenen aan hulp aan onderduikers en vliegeniers moest ze met de dood bekopen in het vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück. Ze werd daar  in februari 1945 vergast.


Een goedlachse Coba Pulskens met vier Limburgse verzetstrijders die bij haar waren ondergedoken. Van links naar rechts Harrie Winkelmolen, Leo Winkelmolen, Jac Theelen en Jos Theelen

De dood van Coba Pulskens  heeft  veel verdriet bij de familie Pulskens veroorzaakt, zeker ook bij Francoise die toen nog een jong meisje was. Het Archief heeft  de nieuwe documenten laten digitaliseren en online geplaatst. Het verdriet lees je in de documenten terug.  "Moest het eerste nieuws dat ik van U. na den oorlog ontvint, zo wreed en droevig zijn".  Maar ook de internationale erkenning voor het werk van Coba Pulskens is bijzonder, zoals door de Amerikaanse president Dwight Eisenhower.

 
Via deze link kunt u de geschonken documenten online bekijken.

Is uw opa geboren vóór 1800?

Het lijkt onwaarschijnlijk, maar naar verluid, moeten er nu in Nederland een aantal personen wonen, die een grootvader hebben, die vóór 1800 is geboren. Deze personen zijn na 1902 geboren, want de oudste Nederlander op dit moment is mevrouw Egbertje Leutscher- de Vries, geboren Uffelte 22 oktober 1902, wonende Havelte. Zij is dus op dit moment 110 jaar. Om een opa te hebben die vóór 1800 is geboren, dient het verschil in geboortejaar tussen opa en kleinkind dus minstens 103 jaar te zijn. De vraag is of dat voorkomt. En het antwoord is ja. Ik heb twee gevallen in het werkgebied van Regionaal Archief Tilburg aangetroffen, waarbij dat verschil in geboortejaar maar liefst 116 jaar is. Helaas gaat het in beide gevallen om personen, die reeds overleden zijn. De eerste persoon is Cornelis Frederik Jacob Breda van Kelckhoven, hij werd op 20 april 1901 te Oisterwijk geboren (zie bevolkingsregister Oisterwijk inv..nr. 18.2 1900-1920, blad 340 scan 149):

Hij overleed op 28 oktober 1918 te Voorschoten:

Toen hij geboren werd, was zijn vader 76 jaar. Vader Ignatius Cornelis Michael Breda van Kelckhoven trouwde op 14 juli 1898 te Oisterwijk, oud 73 jaar, met Elisabeth Maria Antonia Locker de Bruijne:

De bruidegom heeft in deze huwelijksakte nog de achternaam Breda. Pas bij Koninklijk Besluit van 18 maart 1901 is de achternaam gewijzigd in Breda van Kelckhoven.Een afschrift van dit besluit is ingeschreven in het geboorteregister van Oisterwijk van 1901, akte 38a. 

Vader Ignatius Cornelis Michael Breda van Kelckhoven is op 8 november 1824 te Oisterwijk geboren. Zijn ouders Frederik Jan Breda en Elisabeth Henrietta van Kelckhoven trouwden op 24 september 1820 te Moergestel:

Uit deze huwelijksakte blijkt dat de bruidegom op 9 januari 1785 te Zevenbergen is gedoopt, m.a.w. er is een verschil van ruim 116 jaar in geboortejaar tussen opa en kleinzoon.

Een tweede voorbeeld van ook een verschil van 116 jaar in geboortejaren tussen opa en deze keer een kleindochter betreft Johanna Adriana de Wit, geboren Raamsdonk 6 augustus 1902, haar vader Hendrikus Johannes de Wit was toen 58 jaar:

Haar ouders Hendrikus Johannes de Wit en Hendrika van Riel trouwden op 8 mei 1900 te Waspik en vader Hendrikus Johannes de Wit, geboren Waspik 9 oktober 1843, overleed te Raamsdonk oud 79 jaar (lees 78 jaar) op 11 april 1923:

Zijn ouders Theodorus de Wit en Anna Schoenmakers trouwden op 23 november 1822 te Raamsdonk:

Uit deze huwelijksakte blijkt dat Theodorus de Wit op 13 april 1786 te Raamsdonk is geboren en te Waspik is gedoopt. Ook nu is er dus een verschil van 116 jaar tussen geboortedatum van grootvader en diens kleinkind. Johanna Adriana de Wit is op 23 oktober 1972 te Wieringermeer overleden (informatie is ontleend aan een bidprentje). 

Stel dat er na 1902 kinderen zijn geboren die ook een grootvader hebben die 116 jaar eerder is geboren, dan zou het zo maar kunnen, dat iemand die in 1915 of eerder is geboren een opa heeft die vóór 1800 is geboren. Het probleem is: vind maar eens zo'n persoon!