Digitale revolutie in de basisschool

Zoals we op dit filmpje van Brabants Dagblad (11 april 2009) zien, is het groot nieuws dat het klassieke krijtbord vervangen gaat worden door een digitaal bord. We hebben het hier over het basisonderwijs weliswaar. Ik heb het idee dat de VO's en HBO's al langer gebruik maken van deze faciliteiten. Het basisonderwijs was zo ver nog niet; in vele scholen waar ik kom, staan nog twee oudbakken apparaten achter in de klas. Om de beurt mogen de leerlingen dan op de computer, zelfs pas als ze klaar zijn met rekenen of taal. Hieruit mag duidelijk zijn dat het digitale onderwijs in de basischool nog lang zover niet is, als wij educatoren soms denken.

Maar het digitaal schoolbord biedt perspectief. Vaak blijkt het moeilijk of lastig om die groepen kinderen in je archief te ontvangen. Met het digitale schoolbord kun je alsnog je website onder de aandacht brengen. Ook tools zoals 'onze' Agent 0013 en de Tilburgse Tijdmachine kunnen in de klas bekeken en doorlopen worden. Ze hoeven er niet voor naar het archief te komen. 'Dat is makkelijk', hoor ik de leerkrachten al zeggen. Geen gedoe met vervoer, geen schreeuwende kinderen die ze in bedwang moeten houden op een ander.

Mijn bedenking bij de digitale revolutie is echter wel de aanschouwelijkheid van het onderwijs. Authenticiteit, echtheid en historische sensatie worden niet bereikt via de digitale snelweg. De setting van het klaslokaal, de uitleg van de eigen docent en het niet kunnen aanraken zijn wat mij betreft minpunten. Een ander 'gevaar' is dat de scholen hun budgetten voor kunst en cultuur mede gaan inzetten voor de aanschaf van deze dure leerinstrumenten.....

Het digitaal schoolbord is enorm handig voor zowel de scholen als voor ons als instellingen. Maar laten we als bewaarders van ons cultureel erfgoed de authenticiteit bewaken. Daar kan namelijk geen digitale ervaring tegenop!!