Sinterklaasgedicht

Het zijn er niet veel, maar als je zoekt in de database op trefwoord 'sinterklaasgedicht' dan krijg je toch wel enkele treffers. In het archief van de Joannes Antonius van Spaendonck Stichting (archief 659) zijn enkele sinterklaasgedichten te vinden. Hieronder een gedicht van 5 december 1925, uit inventarisnummer 375:
Stil was ’t en de nacht was donker
Toen Sinterklaas reed onder ’t stergeflonker
En Pieterman hupte er achteraan
Onder de vroolijk lachende halve maan
Plots staan ze verstijfd, wat hooren ze daar?
Het was ’t geronk en gesnor van een man al te waar
Sinterklaas van zijn paard
Hij bromt in zijn baard
En kijkt naar de rook van de haard
Dan vliegt hij in een sprong omhoog

Terwijl Pieterman nog in z’n handen spoog
En hij schiet in de schoorsteen omlaag
Naer ’t geluid van die krijschende zaag
Daar lag me een maan
Met z’n pietsjama an
Te snorken te zoemen
Als 20 vliegmachines alleen kunnen hoemen
Terwijl zich zijn buik, een meter hoog verrees
Boven z/n bed
Als ’s chocolade taart van Nunen op z’n lichaam
Gezet
Sinterklaas staat verstomd en zegt tot
Z’n knecht
Hier komt een buik band wis en zeker te recht
Dat schrijft Pieterman op in ’t groote boek
Een band voor de buik met dubbel elastieken in de

Hoek
Sinterklaas fluistert hem toe, 2 meter vijftig
Omtrek!
En Pieterman schreeuwt van verbazing
Verrek!
Dan sluipen ze henen
Als muizen op hun teenen
En zoo ziet ge hier
Een buikband voor Barends plezier

Afbeeldingen uit Beeldonline, collectie Regionaal Archief Tilburg