Sinds ik begon met mijn stamboomonderzoek ben ik geïnteresseerd in oude handschriften. Het lezen ervan is een ontdekkingstocht en hoe verder terug de tekst gaat, hoe spannender het wordt!Ik lees vandaag in de IP FLASH dat een collectie kleitabletten digitaal beschikbaar is gekomen in de beeldbank van de Vrije Universiteit van Amsterdam.
Hoewel ik er niets van kan lezen, vind ik het fascinerend te zien hoe ons schrift (of dat er nou mee verwant is of niet!) is ontstaan door pioniers die begonnen met het vastleggen van informatie op kleitabletten op een hele elementaire manier. Is dit nou spijkerschrift?
Met het bewaren van een dergelijke administratie is ook het vak van archivaris begonnen.
Ik vind het heel bijzonder dat er mensen zijn geweest die net zolang gepuzzeld hebben totdat dit soort schriften weer leesbaar waren. De informatie weer zinvol werd en betekenis kreeg.
Nu ik zelf een cursus paleografie geef zie ik dat bij de cursisten terug. Een blad gekriebel krijgt opnieuw betekenis als je snapt hoe de woorden zijn opgebouwd en zinnen kunt reconstrueren.
In het kader van de discussie over het e-depot en digitale duurzaamheid biedt dit troost. Er komen vast weer generaties in de toekomst die onze informatie opnieuw leesbaar maken, ook al slagen wij er niet in om dat in alle gevallen voor elkaar te krijgen.
Er is altijd hoop ;-).
2 opmerkingen:
Een oud-studiegenoot/vriend van me is gepromoveerd op iets wat met kleitabletten te maken heeft. Fascinerend!
Wat mij vooral is bijgebleven, is dat wat we nu aan kleitabletten hebben, eigenlijk allemaal afval is. Die tabletten zijn namelijk onder de grond gestopt en zodoende bewaard gebleven.
Alles wat ze dus toen wél wilde bewaren, is later vernietigd. Het is natuurlijk nogal kwestbaar materiaal hè.
Met andere woorden: wij reconstrueren hun samenleving, door middel van het bestuderen van het materiaal wat ze zelf niet (meer) de moeite van het bewaren waard vonden!
Hmmm... Hoe zijn dat in óns geval uitpakken? ;-)
Heel interessante toevoeging Christian! Dat wist ik niet... maar ze zullen toch ook wel wat hebben willen bewaren van wat we nu vinden?
Als Google zijn servers straks weggooit en ze vinden die over 4000 jaar terug en krijgen ze weer aan de praat, dat bedoel je? ;-)
Een reactie posten