Foto: Pix4profs/Jan StadsIn het blad Elsevier stond een interessant artikel over Familiegeschiedenis.´Mooie verhalen ontdekken in de eigen familiegeschiedenis was nog nooit zo gemakkelijk.´ Het artikel geeft voorbeelden van succesvolle romans die ´onlangs´ zijn uitgekomen: Het pauperparadijs van Suzanna Jansen, De eeuw van mijn vader van Geert Mak, Het zwijgen van Maria Zachea van Judith Koelemeijer.
Om tot een goed verhaal te komen, geeft Elsevier een aantal tips:
1. Hoe vind je een meeslepende hoofdpersoon?
2. Doe dan stamboomonderzoek
3. Leef je goed in
4. Interviewen: goed luisteren
5. Nuttige bron: archieven
6. Begin niet te laat met schrijven
7. Publiceer desnoods in eigen beheer
Het aardige van deze aanbevelingen is dat Elsevier het archief zo'n prominente rol toe bedeelt. Inderdaad vormt het archief de bron van onderzoek.
Regionaal Archief Tilburg organiseert ook cursussen zoals stamboomonderzoek, huizenonderzoek, oud schrift en fotografie. Laatst zaten we in een vergadering te denken of een cursus ´Verhalen schrijven´ wel passend was voor het archief. ´Zou het niet beter zijn als een activiteit van Stadsmuseum Tilburg?' We meenden van wel. Maar nu ik dit artikel lees, denk ik inderdaad dat wij als archief heel goed een dergelijke cursus kunnen ontwikkelen. Onze doelstelling is immers om de toegankelijkheid van onze archieven te vergroten. Door een cursus leer je inderdaad hoe de bronnen te bevragen, hoe te selecteren en te interpreteren. Vaardigheden om onderzoek te doen is doelstelling nummer I. Wat let ons om er enkele lessen schrijfvaardigheden aan toe te voegen?
Ik ben al over de streep. Volgend jaar gaan we iets doen met onderzoek en verhalen schrijven...Schrijf je eigen familiegeschiedenis....hartstikke interessant!

n de hoogtijdagen van het bedrijf werden allerlei blaas-, slag- en strijkinstrumenten en piano´s gemaakt en over de hele wereld geëxporteerd. Er werkten 360 mensen in de fabriek. Na de textielindustrie was dit de tweede industrie in Tilburg.



, in gebruik door kunstenaars, studenten, een theater en de Turkse gemeenschap. De naam kreeg het ziekenhuis van de heilige Elisabeth van Hongarije. Op vierjarige leeftijd werd zij uitgehuwelijkt en op haar twaalfde was ze getrouwd. Haar man trok ten strijde in Italië en stierf aan de pest. Elisabeth ontwikkelde zich tot een beschermvrouw van de armen. Zij ging op pad


