De presentaties van Tilburg op de Kaart zijn goed verlopen. Zaterdag 12 mei konden mensen in Regionaal Archief Tilburg kennismaken met de nieuwe website en daarna de mobiele versie al wandelend uitproberen. Veel mensen hadden thuis de site al bekeken en uitgeprobeerd, maar dat voorkwam niet dat er regelmatig "Ooooh" of "Wow" te horen was. De mogelijkheden zijn zo uitgebreid, daar waren de meesten nog niet van op de hoogte. De bezoekers hadden positieve reacties, waren verbaasd over het gemak waarmee afbeeldingen, informatie, kaarten aan elkaar gekoppeld zijn. Eén bezoeker voorspelde: "Daar ga ik aardig wat avonden mee doorbrengen..."
Hieronder een impressie van de middag, met Luud de Brouwer die de mogelijkheden op het grote scherm liet zien en Petra Robben die de wandeling leidde met de mobiele versie van Tilburg op de Kaart (geen app! Gewoon mobiel internet!)
Posts tonen met het label touchscreen. Alle posts tonen
Posts tonen met het label touchscreen. Alle posts tonen
zaterdag 12 mei 2012
donderdag 17 juni 2010
Een pareltje in Oisterwijk
Oisterwijk is één van de Brabantse plaatsen waarin zich in miniatuur de hele geschiedenis van Brabant laat vertellen. Van het prille ontstaan als nederzetting, via handel en nijverheid naar de industrie en het inzetten van de natuur als belangrijke kwaliteit voor wonen en recreëren. Met recht een parel van Brabant.
Maar: een parel zonder museum! Daaraan is nu einde gekomen. In het voormalige hotel Wilhelmina is de geschiedenis van Oisterwijk een band aangegaan met kunst en gastronomie. Het pand "De Drie Deuren" herbergt naast een kunstrestaurant, de dorpsherberg en een theesalon, nu ook een museum dat de geschiedenis van Oisterwijk vertelt. Een museum weliswaar zonder collectie, maar een plek waar het verhaal van Oisterwijk wordt verteld door maar liefst twee canons: de Oisterwijkse canon en de canon van het pand. In de Museumkelder bieden 3 grote schermen de mogelijkheid uitgebreider in te gaan op bepaalde aspecten van de geschiedenis en in de Proeverij wordt aandacht besteed aan het belang van de horeca voor het toerisme. De inrichting, vormgeving en aankleding van het geheel is mooi, helder en aangenaam. Dit project straalt synergie uit: initiatief, een mooie historische plek, draagvlak van de bevolking, enthousiasme, professionaliteit, mogelijkheden om toeristen èn de eigen bevolking kennis te laten maken met de sporen van het verleden en tenslotte (niet onbelangrijk) inbedding in een gastvrije omgeving met lekker eten en drinken. Om dit alles nog eens extra cachet te geven, gaf initiatiefnemer Leo van Schayik opdracht tot het maken van een speciale 'Oisterwijk'-aflevering van `De Wandeling`. Ook deze film ademt professionaliteit en plezier. Chapeau!
Maar: een parel zonder museum! Daaraan is nu einde gekomen. In het voormalige hotel Wilhelmina is de geschiedenis van Oisterwijk een band aangegaan met kunst en gastronomie. Het pand "De Drie Deuren" herbergt naast een kunstrestaurant, de dorpsherberg en een theesalon, nu ook een museum dat de geschiedenis van Oisterwijk vertelt. Een museum weliswaar zonder collectie, maar een plek waar het verhaal van Oisterwijk wordt verteld door maar liefst twee canons: de Oisterwijkse canon en de canon van het pand. In de Museumkelder bieden 3 grote schermen de mogelijkheid uitgebreider in te gaan op bepaalde aspecten van de geschiedenis en in de Proeverij wordt aandacht besteed aan het belang van de horeca voor het toerisme. De inrichting, vormgeving en aankleding van het geheel is mooi, helder en aangenaam. Dit project straalt synergie uit: initiatief, een mooie historische plek, draagvlak van de bevolking, enthousiasme, professionaliteit, mogelijkheden om toeristen èn de eigen bevolking kennis te laten maken met de sporen van het verleden en tenslotte (niet onbelangrijk) inbedding in een gastvrije omgeving met lekker eten en drinken. Om dit alles nog eens extra cachet te geven, gaf initiatiefnemer Leo van Schayik opdracht tot het maken van een speciale 'Oisterwijk'-aflevering van `De Wandeling`. Ook deze film ademt professionaliteit en plezier. Chapeau!
dinsdag 30 juni 2009
Interactieve erfgoed 'beeldtafel'

Op het Ugame Ulearn congres eind April werd ik overstelpt met alle mogelijke nieuwigheden op het gebied van de interactieve communicatie (pleonasme?) Zo zat 'iedereen' om me heen plotseling te Twitteren, terwijl ik net voor het eerst van dat woord had gehoord en al braaf mijn mobieltje had uitgezet! Ik voelde me hopeloos achter lopen bij de rest van de wereld. De geweldige performance van father Roderick, een fascinerende mengeling van cabaret, preek en promotie maakte veel goed en ik besloot om verder te gaan op het pad van de ontdekkingen.
Terwijl ik van mijn lunch genoot (een hip bakje noodles) zag ik bij het medeorganiserende DOK, de bibliotheek van Delft, een digitale beeldtafel. Daar had ik weleens iets van gezien op YouTube ofzo: een
'tafel' waarop digitale foto's liggen en daar kun je dan mee schuiven alsof het echte foto's zijn. Omdat ik nog wat geschiedenis in Delft heb liggen kon ik het niet laten op zoek te gaan naar bekende pandjes en steegjes. En ja hoor, het werkte precies als in de film: gewoon wat schuiven met je vingers over het blad en de foto's schoven mee.

Koen Rotteveel, student Industrieel Ontwerpen, heeft in het kader van zijn afstuderen deze 'Delftse Beeldtafel' ontwikkeld. Hij vertelde me dat hij had ondervonden dat archieven weliswaar erg hun best doen documenten te digitaliseren en voor een zo groot mogelijk publiek beschikbaar te stellen, maar dat de beeldbanken die bij de meeste archieven gebruikt worden niet erg laagdrempelig en publieksvriendelijk zijn. Je moet als publiek goed weten wat je zoekt, zomaar een beetje rommelen tussen de foto's is er nauwelijks bij en het invullen van al die formulieren voor je überhaupt een foto te zien krijgt, lokt ook niet echt. Het gevolg is dat de websites vooral worden bezocht door historici en stamboomonderzoekers (die de weg toch al weten.) Daarmee wordt een grote groep potentieel in geschiedenis geïnteresseerden gepasseerd.
Het idee achter deze Delftse Beeldtafel is de laagdrempeligheid van de bibliotheek en de enorm gevarieerde authentieke informatie die aanwezig is in het archief door middel van techniek te koppelen. Doordat de tafel objecten kan herkennen, kunnen gebruikers van de bibliotheek hun lidmaatschapspas (met daarop o.a. naam, geboortedatum en adres) op het scherm leggen en als een duveltje uit een doosje verschijnen er foto's uit het archief van de straat, het geboortejaar of andere rubrieken op het scherm. De bezoeker wordt op deze manier verrast en uitgedaagd verder te zoeken. Een voordeel is bovendien dat de beeldtafel groot genoeg is om met meerdere mensen samen door het archief te snuffelen.
Wat er allemaal niet mogelijk is!
Abonneren op:
Posts
(Atom)